Pauze

Vanuit Bastogne, via de mooie abdij van Orval, was de volgende etappe plaats Avioth. Een klein dorpje van goed 100 inwoners  in het Franse district Meuse, maar met een gigantische kathedraal waarin de lokale bevolking wel 10 maal in kan. De overnachting was bijzonder: samen met wandelaar Guido uit Aalst in België op één kamer in het Centre de Partage. Een wat antroposofisch onderkomen voor mannen die in het leven wat extra hulp kunnen gebruiken. In dit huis worden ook kamers verhuurd voor reizigers al of niet op weg naar Santiago. Na Avioth, Varennes en Argonne. Om daar te komen moesten nog even de laatste klimmen in de (Franse) Ardennen worden verwerkt, waarbij ik weer fris werd tegengewerkt door een nog steeds harde tegenwind. Varennes is een alleraardigst plaatsje in het noorden van Frankrijk. Ook een historische plaats. In Varennes (en Argonne) werd in 1791 Lodewijk XVI met zijn familie tijdens de Franse revolutie opgepakt toen hij wilde vluchten omdat de grond hem in Parijs te heet onder de voeten werd. Einde van zijn reis. Aan het leven van de Bourbons kwam uiteindelijk in 1793 een tragisch einde onder de guillotine. Als overnachtingsplaats besloot ik van de plaatselijke camping gebruik te maken. De overnachting in het tentje bleek echter een iets te enthousiaste beslissing. Met de ervaring van de kwaliteit van m’n slaapzak besloot ik al om met trui, lange broek en dikke sokken aan de overnachting te beginnen. Dat verhinderede helaas niet dat ik ’s nachts wakker werd gehouden door de kou. Ik zal toch echt in één van de volgende plaatsen een warmere slaapzak moeten scoren. Aangewezen zijn op alléén chambres d’ hôtes, gîtes of hotels maakt het zoeken naar overnachtingsplaatsen niet eenvoudiger. Met een wat katterig gevoel vanwege schamele nachtrust en zorg om de volgende overnachting op weg naar Chalon en Champagne, daar zou misschien de noodzakelijke dikkere slaapzak zijn te bemachtigen.

Het landschap begon nu langzamerhand veranderen, van beboste heuvels met flinke klimmen (en afdalingen) naar glooiende velden, waar nu het koolzaad fel geel bloeide en gigantische akkervelden lagen te wachten om met graan ingezaaid  te worden of al ingezaaid waren. Het glooiende landschap kent bovenop vlaktes met prachtige vergezichten, waar de wind vrij spel werd geboden m’n tempo nog verder te reduceren en m’n inspanning omgekeerd evenredig te verhogen. Een afdaling werd zo een flinke inspanning. Vervelend hierbij was dat de blessure, waardoor ik aanvankelijk m’n fietstocht met een paar dagen had uitgesteld, weer behoorlijk de kop opstak en het me uiteindelijk onmogelijk maakte met m’n rechter arm iets op te tillen (b.v. een fietstas of zelf een bierglas). De laatste kilometers naar Chalon waren niet m’n “vetste”  kilometers tot nu toe. De harde tegenwind, de pijn in m’n schouder, de regen die langzaam maar gestaag begon mee (of tegen) te werken en bovendien dat ik me niet meer goed in m’n vel voelde zitten hebben me in Chalon doen besluiten de fietstocht te onderbreken. Even terug naar Gorssel, eerst m’n blessure goed laten herstellen en een goede slaapzak kopen.

Geweldig dat Annelies me vanuit Chalon heeft opgehaald. De avond hebben we nog heerlijk in Chalon doorgebracht om de volgende dag terug te rijden.

De (fiets)teller staat op 590 km, d.w.z. dat er nog zo’n 2.400 km te gaan zijn vanaf Chalon op de fiets naar Santiago. Het is jammer dat ik de fietstocht niet onafgebroken heb kunnen afleggen, maar het is helaas niet anders. De gezondheid gaat voor. De Blog blijf in de lucht en in de komende weken zal ik vanuit Gorssel hierop nog wat verhalen of verslagen neerzetten over het afgelegde deel van deze prachtige fietstocht.